Kościół św. Donata pochodzi z IX wieku i stanowi jedyną tego typu budowlę w Europie, jeszcze z czasów przedromańskich. Jest to najbardziej znany zabytek i symbol Zadaru. Okrągła świątynia, największa z tego okresu w Chorwacji, ma nietypowy cylindryczny kształt, z trzema wąskimi i wysokimi apsydami od wschodniej strony. Do budowy użyto fragmentów wcześniejszych rzymskich konstrukcji (dobrze widoczne są one wewnątrz i w murach zewnętrznych), a w całości przeniesiono do środka dwie antyczne kolumny.
„Morske Orgulje” (Morskie Organy) znajdują się po północno-zachodniej stronie promenady. Budowę organów zakończono w 2005 r., a ich twórcą jest Nikolai Bašić. Morskie organy składają się z 35 polietylenowych rur o różnych długościach i szerokościach ich przekroju osadzonych pod kamiennymi schodami zadarskiej promenady. W każdej z rur osadzone są gwizdki, które odgrywają siedem akordów w pięciu tonacjach. W momencie kiedy fala wtłacza do rur wodę z gwizdków wydobywa się magiczny dźwięk.
Katedra św. Anastazji w Zadarze (Katedrala sv. Stošije) to kościół z XII-XIII wieku z zachowaną starą częścią (IX-XI wiek) oraz dobudowaną nawą, której romańska fasada uważana jest za najpiękniejszą w Dalmacji. Wzniesiona na dawnym forum rzymskim w IX wieku, pierwotnie w stylu bizantyjskim, przebudowywana w stylu romańskim w XII-XIII wieku. W XII wieku była to jedna z największych bazylik tej części Europy. Katedra ma fasadę, z trzema portalami i dwiema rozetami, ukończoną w 1324 roku. Większa, dolna jest rozetą romańską, mniejsza, górna – gotycką. Budowę stojącej obok prezbiterium dzwonnicy rozpoczęto w XV wieku, ukończono dopiero w 1892 roku.
