By zobaczyć kanał należy zjechać z autostrady na węźle Loutraki na drogę w kierunku miasteczka Isthmia. Parkingi znajdują się przy sklepach z pamiątkami po obu stronach mostu.
Pierwsze plany przekopania kanału przypisuje się władającemu Koryntem w VI w. p.n.e. Periandrowi. Kontynuatorem jego pomysłu był cesarz Neron, który w 67r. rozpoczął budowę kanału. Do przedsięwzięcia zatrudniono ok. 6 tys. robotników, którzy w ciągu dwóch miesięcy wykopali 2 rowy o długości 1,5 km (biegnący do Zatoki Sarońskiej) i 2 km (od strony Zatoki Korynckiej). Niestety po śmierci Nerona nikt nie kontynuował przedsięwzięcia. W XIX w. podjęto próby reanimacji pomysłu, jednak przeszkodą stały się potrzebne na inwestycje pieniądze.
Dopiero po wizycie budowniczego Kanału Sueskiego Ferdynanda Marie de Lesseps powrócono do realizacji pomysłu. Budowę oficjalnie rozpoczęto w 1882r. Węgierski projektant Bela Ferster jako trasę przebiegu kanału wykorzystał tą zaproponowaną przed wiekami przez inżynierów Nerona. Uroczyste otwarcie kanału odbyło się w sierpniu 1893r. W czasie II wojny światowej kanał ucierpiał kilkukrotnie: najpierw wysadzili go Brytyjczycy, a po odbudowaniu przez Włochów, kanał został ponownie zniszczony przez wojska niemieckie. W 1948r. Amerykanie oczyścili go ze zwałów ziemi i wysadzonych wagonów kolejowych.
Przez kanał przebiega 6 mostów, w tym autostrada, mosty drogowe, most kolejowy i 2 małe zwodzone mosty na obrzeżach kanału, które opuszczane są na dno, by umożliwić statkom przepłynięcie.
Kanał ma długość 6343 metrów i dzięki niemu statki, które chcą się przedostać z Morza Egejskiego na Jońskie nie muszą okrążać 21 tys. km 2 Peloponezu (przez co skraca się drogę morską o prawie 400 km).
Szerokość kanału wynosi od 21 metrów na dnie do 25 metrów na wysokości poziomu morza.
Kanał jest głęboki na 8,3 m.
Wysokość ścian: 79 m ponad lustrem wody.
Jego szerokość sprawia, że jest on zbyt wąski dla nowoczesnych dużych jednostek, zatem obecnie droga wodna służy prawie wyłącznie celom turystycznym. Statki kursują w ruchu naprzemiennym, a czas potrzebny na przepłynięcie to ok. 40 min w przypadku mniejszych jednostek. Większym statkom zajmuje to więcej czasu, gdyż muszą korzystać w kanale z pomocy holownika. W jeden dzień w tygodniu kanał jest zamykany, by umożliwić prace konserwatorskie. Prądy morskie w kanale zmieniają się co 6 godzin. Rocznie przepływa kanałem ponad 12 tys. statków.
