Pierwszym odwiedzonym przez nas albańskim miastem była Szkodra. Jest to największe miasto w północnej części Albanii, główne centrum gospodarcze i kulturalne tej części kraju. Zamieszkuje je ok. 86 tys. mieszkańców. Miasto leży na wschodniej stronie Jeziora Szkoderskiego, największego jeziora na całych Bałkanach. To ogromne jezioro i wypływającą z niego rzekę Bojanę widzi się jako pierwsze, gdy przejeżdżając mostem wjeżdża się do Szkodry od strony Czarnogóry.
Roztacza się stąd piękny widok na miasto, leżące w oddali Góry Północnoalbańskie, Jezioro Szkoderskie, rzekę Bunę i Drin.
Historia Szkodry liczy ponad 2,5 tys. lat. Z uwagi na swoje położenie na szlaku handlowym miasto szybko się rozwijało i pełniło ważne funkcje, m.in. było stolicą północnej części Albanii.
Na Placu Demokracji w Szkodrze panuje lekki chaos 🙂 – piesi, rowerzyści, samochody – każdy chodzi, jeździ jak chce. To wszystko sprowadza się do ciągłego trąbienia przez kierowców. Ale o dziwo nie widzieliśmy żadnego wypadku czy stłuczki – jakoś im się ten system sprawdza 🙂
Katedra Świętego Szczepana w Szkodrze, budowana w latach 1851-1898. Po roku 1967 została zamieniona na halę sportową. Wewnątrz odbywały się mecze koszykówki i siatkówki. Przy oknach umieszczono miejsca dla widzów (widownię). W 1991r. została odrestaurowana przez włoskich specjalistów. Ponownie otwarta dla wiernych 7 marca 1991r., zaś pierwszą mszę odprawił późniejszy biskup Zef Simoni, w obecności Matki Teresy z Kalkuty. Był to niegdyś jeden z największych kościołów na Bałkanach. Dwa lata po ponownym otwarciu katedry po epoce komunizmu, w 1993 roku katedrę św. Szczepana odwiedził w czasie swojej pielgrzymki po Albanii papież Jan Paweł II.
Wielki Meczet z charakterystycznymi dwoma minaretami i wieloma kopułami.
Plac Demokracji
