Park Narodowy Sutjeska to najstarszy park narodowy w BiH. Większą jego powierzchnię zajmują lasy, w tym najbardziej znany rezerwat „Las dziewiczy Perucica”. Puszcza porośnięta jest głównie drzewami iglastymi: świerkami, jodłami, bukami i sosnami, które osiągają czasem nawet do 60 metrów wysokości. To w większości stary drzewostan, który szacuje się na kilkaset lat. Park jest ostoją ok. 300 gatunków ptaków, a także kozicy bałkańskiej, niedźwiedzia, dzika czy kuny.
Naszą trasę na Maglić – najwyższy szczyt BiH rozpoczęliśmy w miejscowości Tjentište. Tam, w pobliżu starej stacji benzynowej należy skręcić w głąb lasu. Początkowo droga pnie się w górę, mijamy ostatnie domostwa. Po kilku kilometrach czeka nas szlaban i obowiązek uiszczenia opłaty w wysokości 5 KM od osoby. Droga początkowo asfaltowa pomału robi się szutrową z fragmentami asfaltu 🙂
Docieramy do wyasfaltowanej przestrzeni robiącej za parking – to Dragos Sedlo. Wiemy, że niektórzy wybierając się na Maglić tu zostawiają auto. Trzeba przyznać, że dalsza droga jest przeznaczona dla dobrego kierowcy, któremu nie szkoda bardzo zawieszenia 🙂 Z Dragos Sedlo można udać się na kilkuminutowy spacer, by z miejsca widokowego zobaczyć 75-metrowy wodospad Skakavac.
W porównaniu jednak do Skakavaca blisko Sarajeva ten możemy zobaczyć jedynie z daleka.
Dalej stan drogi ulega pogorszeniu, sporo jest rowków wyżłobionych przez spływającą wodę. Na rozstaju dróg my skręciliśmy w lewo.
Auto zostawiliśmy na leśnej polanie o nazwie Lokva Demečišta. Stąd wyruszamy na szlak.
Początkowo droga wiedzie przez las, który z czasem rzednie.
Krajobraz ulega zmianie – teraz maszerujemy przez rozległe hale z połaciami kosówki. Jesteśmy już po stronie czarnogórskiej.
Po jakimś czasie wchodzimy w skalisty teren. Kilka kominków zabezpieczonych jest metalową linką. Następnie podchodzimy na Przełęcz Derneciste, skąd już dokładnie widać cel naszej wędrówki.
Szlaki oznaczone są dość czytelnie – jest to biała kropka w czerwonej otoczce.
Na szczycie (2386 m n.p.m.) znajduje się betonowy słup pomalowany w kolory serbskiej flagi i … serbska flaga.
Tablica z portretem Tito i symbolem Jugosławii.
Piękne widoki ze szczytu 🙂 Widoczne po lewej stronie Trnovačko jezero.
Jak widać ścieżka jest wyraźnie wydeptana 🙂
Nasi znajomi Maglić zdobywali od strony Czarnogóry – z miejscowości Mratinje. Jeśli chcecie poznać szczegóły ich wyprawy – zachęcamy do kontaktu z Anią i Sebastianem (FB Bałkany z plecakiem). Spotkani na szczycie turyści podchodzili natomiast od strony Prijevoru. Dokładając do tego ścieżkę od Trnovackiego jeziora widzicie, że opcji dojścia na szczyt jest kilka 🙂