Perast to ciche, spokojne, malutkie miasteczko portowe z 300 stałymi mieszkańcami. Jeszcze kilka wieków temu konkurowało o wpływy z Kotorem. Perast był wtedy sporych rozmiarów miastem portowym, ze stocznią i szkołą morską. Jednak w XVIII w. stracił na znaczeniu, miasto zaczęło się wyludniać. Dodatkowo został zniszczony przez trzęsienie ziemi, które w 1979r. nawiedziło nadmorski region Czarnogóry (ówczesnej Jugosławii) i miało siłę ok. 7 stopni w skali Richtera. Znajdziemy tu zabytki z czasów, kiedy zarówno Perast, jak i Kotor były pod panowaniem weneckim. Plaż typowych dla adriatyckiego wybrzeża właściwie tu nie znajdziemy. Gdzieniegdzie są jedynie małe skrawki żwirkowatego, kamienistego wybrzeża.
Najważniejszym zabytkiem miasta jest jednonawowy kościół Św. Mikołaja (Sv. Nikola) z 1616 r. z przylegającą do niego 55-metrową dzwonnicą.
Przy głównej uliczce, przy nabrzeżu znajdziemy kawiarnie, restauracje i przepiękne dawne pałacyki wielmożów weneckich, z koronkowymi oknami, portykami czy kolumnami, które wywarły na nas największe wrażenie.
Naprzeciw miasteczka leżą 2 wysepki. Porośnięta cyprysami wyspa Sveti Djordje- siedziba opactwa benedyktynów z kościołem św. Jerzego z XII w. Grzebano tu słynne osobistości miasta. Jest niedostępna dla turystów. Druga wysepka – Gospa od Škrpjela (Matki Boskiej na Skale) została sztucznie utworzona przez ludzi, w miejscu gdzie przed laty z wody wystawała niewielka skała. Według legendy 22 lipca 1452 r. znaleziono na niej cudowny obraz Matki Boskiej, co było bodźcem do budowy kościoła. Co roku tego dnia odbywa się tutaj symboliczna ceremonia wrzucania do morza kamieni – hołd składany benedyktyńskiej pracy wielu pokoleń systematycznie powiększających wyspę. Tylko do 1603 r. zatopiono w tym celu ponad 100 wyeksploatowanych żaglowców wypełnionych kamieniami. Pierwszy kościół zbudowany tu w XV w. wraz z powiększaniem wyspy systematycznie rozbudowywano.
