Aten nie trzeba chyba nikomu przedstawiać ani reklamować. Stolica i największe miasto Grecji posiada niezliczoną ilością zabytków. W naszym wpisie zobaczycie kilka z nich. Warto kupić bilet łączony (12 E), który obejmuje wejście na Akropol, teatr Dionizosa, rzymską i grecką agorę, świątynię Zeusa, bibliotekę Hadriana oraz Keramejkos.
Akropol, którego nazwa oznacza „górne miasto” znajduje się na szczycie skały o długości 270m i szerokości 156m. Początkowo pełnił funkcję obronną – znajdowała się tu cytadela. Dopiero później stał się miejscem kultu religijnego. Pierwsze świątynie zostały zniszczone w V w. p.n.e. podczas najazdu Persów. Obecne budowle powstały w czasach świetności Aten, a głównym budowniczym był Fidiasz. Akropol składa się z kilku budowli.
Propyleje – czyli monumentalne, marmurowe bramy Akropolu, pochodzące z V w. p.n.e. Zbudowane są na planie prostokąta z kolumnami marmurowymi. Posiadały 2 główne bramy, 2 skrzydła i ścianę z kolejnymi pięcioma przejściami. Miały na celu kontrolowanie przepływu ludzi na Akropol, by do świątyni nie dostały się niepowołane osoby.
Najbardziej znaną budowlą Akropolu jest Partenon – czyli świątynia Ateny Partenos (Dziewicy), pochodząca z II poł. V w. p.n.e. Centralnym elementem wnętrza był posąg Ateny wykonany przez Fidiasza. Materiałami do jego budowy była kość słoniowa i złoto. Tą największą budowlę Akropolu zniszczyli chrześcijanie w czasach cesarza Justyniana zamieniając go na kościół. W kolejnych wiekach budynek służył również jako meczet i skład amunicji. W 1687r. pociski wybuchły, wysadzając tym samym Partenon w powietrze. W kolejnych latach wybudowano w tym miejscu meczet, który na początku XIXw. zburzono. Słynne rzeźby, w tym samego Fidiasza Anglicy wywieźli do British Muzeum. Na początku XXw. rozpoczęto próby rekonstrukcji budynku.
Pozostałości świątyni zajmują teren o wymiarach 69,51m x 30,86m. Dookoła ustawionych jest 46 kolumn w stylu doryckim.
Erechtejon był pierwotnie czteropoziomową świątynią zbudowaną ku czci Posejdona i Ateny. Po zniszczeniach w czasie wojen perskich odbudowano ją w 421r. p.n.e. W wiekach późniejszych budynek został zamieniony na kościół chrześcijański, a następnie turecki harem. Na początku XXw. poddano go rekonstrukcji.
Najbardziej charakterystyczne jest 6 kariatyd – kolumn w kształcie postaci kobiecych, na których opiera się zadaszenie mniejszego portyku.
Świątynia Ateny Nike to niewielki budynek w południowo-zachodniej części Akropolu. Jej budowa datowana jest na V w. p.n.e. Świątynia była dwukrotnie rekonstruowana.
Teatr Dionizosa – początkowo drewniana budowla powstała w tym miejscu w VI w. p.n.e. W kolejnym wieku nadano jej obecny kształt, a drewno zamieniono na kamień. Wystawiano tu dramaty z repertuaru Sofoklesa czy Eurypidesa. Widownia mogła pomieścić 17 tys. widzów. Teatr był częścią większego kompleksu – obok znajdowała się również świątynia poświęcona Dionizosowi. Jego pozostałości zostały odsłonięte dopiero w XIXw.
Starożytne pozostałości w okolicy teatru Dionizosa
Odeon Heroda Attyka, zbudowany na południowo-zachodnim stoku Akropolu przez Heroda Attyka dla uczczenia pamięci małżonki Aspasii Regilli. Budowla posiadała 32 rzędy widowni i mogła pomieścić do 6 tys. widzów. Scena posiadała 3 kondygnacje. Budynek z dachem z drewna cedrowego miał doskonałą akustykę. Obecnie również wykorzystuje się te właściwości – odbywają się tu spektakle i koncerty w ramach Festiwalu Ateńskiego. Na scenie występowały tu takie gwiazdy jak: Luciano Pavarotti, Placido Domingo czy Maria Callas, a także Zbigniew Preisner.
Świątynia Zeusa Olimpijskiego (Olimpejon) była największą budowlą sakralną w starożytnej Grecji. Jej budowę ukończono w 131 r., w czasach panowania cesarza Hadriana. Do dnia dzisiejszego ze 104 marmurowych kolumn pozostało stojących jedynie 15 z nich. We wnętrzu budowli znajdowały się 2 posągi – jeden Zeusa, drugi – samego cesarza. Oba zaginęły.
Duży, ciemny budynek to nowe muzeum Akropolu, gdzie przeniesiono ekspozycje mieszczące się wcześniej na wzgórzu.
Wzgórze Likavitos, czyli najwyższe wzniesienie w mieście (277 m. n.p.m.). Można się tam dostać pieszo lub przy pomocy kolejki.
Kościół Świętych Apostołów pochodzący z Xw. znajduje się na terenie antycznej agory.
Grecka agora, gdzie koncentrowało się życie mieszkańców Aten w starożytności. Było to centrum administracyjne, kulturalne, handlowe i polityczne miasta. To tu przemawiał Sokrates, Platon i Arystoteles. Znajdujące się tu fragmenty budowli pochodzą z rozmaitych okresów począwszy od VI w. p.n.e., a skończywszy na V w. n.e.
Świątynia Hefajstosa, której budowa trwała w latach 445 p.n.e. – 425 p.n.e. W swej historii była również kościołem chrześcijańskim i muzeum. Budowla mierzy ponad 31 metrów długości i prawie 14 metrów szerokości.
W dole ateńska agora, a długi budynek naprzeciwko to stoa Attalosa II, gdzie obecnie znajduje się muzeum.
Grecka agora i Akropol
Plac Syntagma
Siedziba greckiego parlamentu mieści się w budynku pochodzącym z początku XIXw. Przed nim znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza.
Żołnierze Gwardii Narodowej – evzoni
Sąsiadujące z Akropolem wzgórze Filopapposa to miejsce najstarszego odkrytego, rozległego osadnictwa z neolitu. Znajduje się tu wiele prehistorycznych jaskiń. Jedna z nich miała być więzieniem Sokratesa.
Pomnik rzymskiego konsula Gajusza Filopapposa- obywatela i dobroczyńcy Aten 
Stadion Panateński (Kalimarmaro) to jedna z najlepiej zrekonstruowanych budowli w stolicy Grecji. Pierwszy stadion został tu wybudowany w latach 330-329 p.n.e. na igrzyska Panateńskie. W latach późniejszych był przebudowywany. Mógł pomieścić 80 tys. widzów. Został zrekonstruowany na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896. Jest wykonany w całości z białego marmuru. Jego wymiary to 204,7 metrów długości i 33,35 metrów szerokości.
Łuk Hadriana – marmurowa, 18-metrowa konstrukcja, wzniesiona za panowania cesarza Hadriana. W czasach starożytnych była bramą w murze, oddzielającą grecką część miasta od rzymskiej.
