Termopile – miejsce starcia wojsk greckich z perskimi w sierpniu 480r. p.n.e. w czasie II wojny perskiej. Celem Greków było powstrzymanie armii Kserksesa przed przedarciem się do Attyki. W czasach starożytnych z jednej strony znajdowały się tu strome stoki górskie, z drugiej – Zatoka Maliakos Morza Egejskiego. W 1,5-kilometrowym wąwozie znajdowały się przewężenia (15 m i 2 m szerokości), a także kamienny mur. Takie uwarunkowania postanowił wykorzystać do obrony król spartański Leonidas. Liczebność wojsk perskich była przeważająca – pod dowództwem Kserksesa przybyło 300 tys. żołnierzy. Naprzeciw nim stanęło jedynie 7 tys. żołnierzy greckich. Początkowo obrona wojsk Leonidasa była bardzo skuteczna – sprawdziła się grecka falanga i korzystne warunki terenowe bitwy. Szalę zwycięstwa na rzecz Persów przechyliła jednak zdrada jednego z Greków – Efialtesa – pokazał on wrogom leśną drogą, którą wykorzystali Persowie do zajścia Greków od tyłu.
Mimo, że rezultat bitwy był już przesądzony – Leonidas, by spowolnić Persów i dać możliwość wycofania się na bezpieczniejsze stanowiska swoim wojskom pozostał na polu bitwy wraz z 300 żołnierzami. Wspomogło ich 700 Tespijczyków. Z uwagi na ten bohaterski czyn bitwa pod Termopilami utrwaliła się jako symbol męstwa, odwagi i walki do ostatniej kropli krwi.
Pomnik ku czci poległych Spartan i ich króla Leonidasa
Nieopodal znajduje się centrum historyczne – niestety podczas naszego pobytu było jeszcze zamknięte.