Park Narodowy Tara, znajduje się w zachodniej Serbii. Zajmuje powierzchnię ponad 19 tys. metrów kwadratowych. Najbardziej znaną częścią parku jest wąwóz Driny o głębokości od 250 do nawet 1000 metrów. Park Narodowy Tara został założony w 1981 r. i obejmuje masy Tara, górę Zvijezdza oraz część przełomu Driny. W lasach parku występuje ponad tysiąc gatunków roślin, a ze zwierząt możemy napotkać: 140 gatunków ptaków, 28 gatunków ryb i 58 gatunków ssaków. Park Narodowy Tara to największe skupisko populacji niedźwiedzia brunatnego w Serbii.
Główna droga 403 prowadząca przez wschodnią część parku jest asfaltowa.
Sporo jednak jest tu również dróg szutrowych i mniejszych szlaków.
Punkt widokowy Osluša
My z Mokrej Gory jechaliśmy tam przez Sokolinę. Droga początkowo asfaltowa, staje się później szutrowo – kamienistą. Na niewielkiej polanie znajduje się drewniana altanka, ławki i stoły oraz tablica informacyjna. Rozciąga się stąd piękny widok na rzekę Drinę, Bośnię i Bajinę Bašta.
Najsłynniejszy punkt widokowy to zdecydowanie Banjska Stena. Rozpościera się stąd widok na sąsiednią Bośnię, jezioro Perućac oraz panoramę kaniony Driny i jej zalesionych klifów.
Jezioro Perućac to sztuczne jezioro o długości 52 km, utworzone przez spiętrzenie Driny w 1966 roku na potrzeby elektrowni wodnej. Jezioro jest jedną z większych atrakcji turystycznych tego regionu.
Od Mitrovca na Tari prowadzi tam leśna droga. Po kilkunastu minutach jazdy auto możemy zostawić na parkingu, skąd już blisko do punktu widokowego.
Najpierw kilka minut drogą, a następnie leśnym oznaczonym szlakiem.
. 
Na jedzenie warto zatrzymać się w Restoran Vrelo.
Kontynuacją wycieczki może być wizyta w miejscowości Bajina Bašta i zobaczenie słynnego drewnianego domku pośrodku Driny -> https://naszebalkany.pl/serbia/kuca-na-drini/